EARL HOOKER (1929 - 1970)
Geboren op 15 januari 1929 in Clarksdale, in een muzikale familie (John Lee was een neef) leerde hij zichzelf gitaar spelen op zijn tiende. In Chicago gaat hij naar de Lyon&Healy Music School, waar hij de drums, piano en banjo onder de knie krijgt. Waarschijnlijk is dit de reden dat hij zich niet alleen tot de blues beperkte, maar ook jazz, country en rock speelde.
Als teenager speelde hij op straathoeken, werd bevriend met Robert Nighthawk, die hem de techniek van de slide-gitaar aanleert.
In 1949 wordt hij gitarist in de band van Ike Turner. Rond die tijd dateren zijn eerste bijdragen aan opnames voor andere muzikanten. In 1953 verschijnt een eerste single. De eerste opnames waren vooral instrumentale nummers bij gebrek aan zelfvertrouwen in zijn stem. Zijn eigen catalogus is niet groot omdat hij constant op tournee was of in de studio opnam voor o.a. Muddy Waters, Junior Wells, Jimmy Witherspoon.
In 1965 deelt hij het podium met The Beatles in Ready Steady Go-show. In 1967 verscheen een eerste volwaardig album, ‘The Genius of Earl Hooker’ (Cuca Records). In 1969 maakt hij deel uit van de Europese American Folk Blues Festival-tournee. Tijdens zijn leven volgen nog drie albums (ontelbare songs van hem kan je op verzamelplaten vinden). Het laatste, ‘Sweet Black Angel’ (1970), is geproduced door Ike Turner.
Earl Hooker heeft geen bekende nummers, maar in de gespecialiseerde pers kan je lezen dat “Who’s Been Jivin’ You” van John Lee Hooker eigenlijk ‘Blue Guitar Blues’ van neef Earl is. Muddy Water’s ‘You Shook Me’ (bekend via Led Zeppelin) is oorspronkelijk een instrumentaaltje van Earl, waarover Waters een tekst van Willie Dixon zingt. Verder hielp hij de double-neck-gitaar populariseren.
Na een levenslange strijd tegen tuberculose stierf hij op 21 april 1970 in een sanatorium in Chicago.